Χριστούγεννα χωρίς τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Χριστούγεννα χωρίς τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Πως αντιμετωπίζουμε τη μοναξιά και τη νοσταλγία, ειδικά την περίοδο των εορτών.

Της Μυρσίνης Ισμυρλή
Ψυχοθεραπεύτριας – Κοινωνικής Λειτουργού

Οι γιορτές συνήθως συνδέονται με οικογένεια και κοινωνική συνάθροιση. Όταν δεν μπορούμε να είμαστε με τους δικούς μας ή να συμμετέχουμε σε κοινωνικές εκδηλώσεις, μπορεί να νιώθουμε μοναξιά και νοσταλγία για την κανονικότητα της περιόδου. Επίσης, μπορεί να μας θυμίζει την απουσία αγαπημένων προσώπων που είναι μακριά ή έχουν φύγει από τη ζωή, ενισχύοντας αυτά τα συναισθήματα. Οι κοινωνικές προσδοκίες για τις γιορτές μπορούν να δημιουργήσουν αίσθηση απομόνωσης ή ανικανότητας εάν δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε σε αυτές.

Όλα τα παραπάνω μπορούν να επιδεινώσουν τη μοναξιά και τη νοσταλγία κατά τις γιορτές. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε αυτά τα συναισθήματα και να αναζητήσουμε τρόπους αντιμετώπισης.

Τι θα μπορούσαμε όμως να σκεφτούμε και να κάνουμε για όλα τα παραπάνω;

Η ανακάλυψη νέων τρόπων δημιουργίας συνδέσεων με άλλους ανθρώπους, είτε μέσω κοινοτήτων στο διαδίκτυο είτε μέσω τοπικών οργανώσεων και συλλόγων που μοιράζονται τα ενδιαφέροντά σας, θα μπορούσαν ενδεχομένως να μαλακώσουν το συναίσθημα της μοναξιάς. Νέοι κύκλοι επαφών μπορούν να ανοίξουν και αυτό από μόνο του έρχεται να μας πει πως «ότι νιώθουμε μοναξιά και νοσταλγία, δεν σημαίνει πως μόνο έτσι μπορεί να είναι τα πράγματα»

Η αυτοφροντίδα και η ενασχόληση με δραστηριότητες που σας αρέσουν, μπορούν επίσης να γίνουν ιδιαίτερα σημαντικοί σταθμοί, και είναι κάτι το οποίο θα ήταν καλό να συντηρούμε καθ’ όλη τη χρονική περίοδο και όχι μόνο σε τέτοιες περιόδους, που ένα δύσκολο συναίσθημα μπορεί να γίνεται εντονότερο και να παίρνει άλλες διαστάσεις. Ασχοληθείτε με χόμπι, διαβάστε, γυμναστείτε ή εξερευνήστε νέες δραστηριότητες που σας ενδιαφέρουν, και ότι άλλο θα σας κάνει να νιώσετε πως παίρνετε μια «ανάσα».

Οι μακρινοί μας αγαπημένοι ίσως να μην είναι και τόσο μακρινοί, αν σκεφτούμε ότι το διαδίκτυο στις μέρες μας έχει βοηθήσει πολύ, στο να είναι κοντά μας άνθρωποι που μας χωρίζουν χιλιόμετρα. Όσον αφορά τους ανθρώπους μας, που έχουν φύγει από τη ζωή, δεν μπορεί παρά να υπάρχουν μέσα από εμάς, αλλά και πάλι, είναι σχεδόν σίγουρο πως αποκλείεται να ζούμε μόνο με απουσίες, αρκεί να στρέψουμε το βλέμμα μας προς τις «παρουσίες» για να το αντιληφθούμε. Το μόνο σίγουρο είναι πως υπάρχουν και δημιουργούνται τρόποι, που βοηθούν να αντιμετωπιστεί η μοναξιά και η νοσταλγία, δίνοντάς τη δυνατότητα να διατηρηθούν συνδέσεις και φροντίδας του εαυτού, και κατά την εορταστική περίοδο. Υπάρχει δρόμος που, ακόμη και σε περιόδους έντονης συναισθηματικής φόρτισης, μπορεί να μας κάνει να δούμε, πως τα δύσκολα συναισθήματα δεν είναι τα μόνα που βιώνουμε.